مراحل سیم کشی ساختمان
طراحی نقشه کشی برق ساختمان اولین گام پیش از شروع فرآیند سیم کشی بوده چرا که به واسطه آن محل قرارگیری لوله ها و قوطی ها بر اساس پلان بخش های مختلف مشخص می گردد.
برای نقشه کشی برق ساختمان لازم است تا متناسب با نقشه بخش های مختلف ساختمان تعداد اتاق ها ، محل کلیدها ، پریزها ، لامپ ها ، لوله های برق ، جعبه تقسیم ، جعبه فیوز و غیره مشخص گردد.
طراحی نقشه سیم کشی ساختمان بسته به نوع پروژه و کاربرد ساختمان به دو روش توکار و روکار انجام می شود.
سیم کشی روکار ساختمان
در این روش سیم کشی ، کلیه سیم ها از روی دیوار عبور می کنند ، در این روش برای حفظ زیبایی ظاهری ، از داکت برای پنهان کردن سیم ها بهره برده می شود ، کاربرد این نوع سیم کشی در ساختمان های خیلی قدیمی و محیط های صنعتی و اداری می باشد. انجام تعمیرات در این روش بسیار ساده است زیرا تمام سیم ها در معرض دید و در دسترس می باشند.
سیم کشی تو کار ساختمان
روش دیگر برق کشی ساختمان ، سیم کشی توکار است ، در این روش سیم ها و اتصالات داخل دیوار و زیر لایه گچ و سیمان و داخل لوله های مخصوص قرار می گیرند ، این روش سیم کشی انعطاف پذیری بالایی دارد و عمده ساختمان های مسکونی و اداری به این شکل سیم کشی می شوند.
این روش همچنین به دلیل بکارگیری سیم ها در داخل دیوار زیبایی بیشتری دارد ، ایراد این روش این است که اگر به هر دلیلی سیم کشی دچار مشکل شود ، ترمیم سیم کشی بسیار سخت است و باید دیوار و گاهی مسیر سیم کشی کنده کاری شود.
دومین مرحله در سیم کشی ، انتخاب نوع سیم و کابل ، سطح مقطع و رنگ بندی آن و همچنین نیازمند فراهم کردن ابزار مناسب برای این فرایند است.
به طور کلی سیم برق ساختمانی به دو دسته اصلی سیم های انعطاف پذیر و سیم های مفتولی دسته بندی می شود که کاربردهای متفاوتی دارند.
سطح مقطع کابل برق از تیر برق تا کنتور برق ورودی ۶ میلی متر مربع است، که به همراه یک رشته سیم ارت با سطح مقعط ۲۵ میلی متر توسط شرکت توزیع نیروی برق تعیین و در نظر گرفته می شود.
برای سیم کشی اصولی ساختمان حتما باید سیم ارت وجود داشته باشد. سطح مقطع سیم ارت به اندازه ۶ میلی متر مربع برای هر واحد است.
سیم و کابل ساختمانی براساس سطح مقطع هادی
سیم با سطح مقطع 1/5 میلی متر : لامپ و لوستر، هالوژن، کولرآبی و سیستم روشنایی ساختمان
سیم با سطح مقطع 2/5 میلی متر : پریزهای برق
سیم با سطح مقطع 4 میلی متر : سیم کشی اصلی برق و کولر گازی
کابل های 4 زوج مخابراتی : سیم کشی تلفن
کابل های 6 زوج مخابراتی : سیم کشی آیفون
شما در این لینک می‌توانید حداکثر جریان مجاز سیم‌های استاندارد شده مسی را براساس سطح مقطع و محل استفاده مشاهده کنید.
یکی از موارد مهم در آموزش سیم کشی منازل ، یادگیری نحوه علامت‌گذاری نسبت به نقشه است ، قبل از شروع پروسه برقکاری ساختمان نیاز است تا محل کار جهت نصب لوله و قوطی علامت‌گذاری شود.
یکی از مهمترین مباحث در آموزش سربندی سیم کشی ساختمان بحث مراحل سیم کشی است ، همانطور که اشاره کردیم ، سیم کشی ساختمان دارای مراحل مختلفی است ، این مراحل مانند زنجیر به هم وابسته هستند و اگر هر مرحله به خوبی انجام نگیرد در نقشه کشی کلی ساختمان مشکل ایجاد می شود.
چگونه ساختمان را سیم کشی کنیم
اندازه و خط تراز
بعد از نقشه سربندی سیم کشی در این مرحله باید فاصله استاندارد کلیدها و پریزها از کف اندازه گیری شود و با شلنگ تراز یا لیزر جای نصب تمام کلیدها و پریزها را هم سطح می کنیم تا همگی در یک ارتفاع و به صورت کاملا مرتب نصب شوند ، تعیین این فاصله اختیاری نیست و استانداردهای خاص خود را دارد که باید رعایت شوند.
کنده کاری ها
بعد از تعیین خط طراز و محل کلیدها و پریزها نوبت به کنده کاری می رسد ، یعنی مکان هایی که برای قرارگیری کلید و پریز تعیین کرده ایم را باید بکنیم ، این مرحله می تواند به روش سنتی و با استفاده از چکش ، قلم و تیشه و یا به روش مدرن و با استفاده از دستگاه شیارزن و هیلتی صورت بگیرد.
قوطی گذاری
در این مرحله باید قوطی های برق و لوله ها را در محل هایی که کنده ایم قرار دهیم ، این قوطی ها باید با گچ در جای خود محکم کاری شوند ، قوطی ها باید کاملا هم سطح گچ دیوار نصب شوند و نباید هیچگونه بیرون زدگی از دیوار داشته باشند ، همچنین قوطی ها باید کاملا هر سطح ترازی که تعیین کرده ایم نصب شوند.
لوله گذاری
در این مرحله باید لوله ها را در شیارهایی که در دیوار ایجاد کرده ایم قرار داده و با زانویی یا خم زدن به لوله های کف متصل کنیم و تا زیر کلید و پریزها ادامه دهیم ، سیم ها از درون این لوله ها عبور می کنند.
سیم کشی
پس از انجام مراحل بالا ، باید ابتدا قوطی کلیدها را از هرگونه گچ و آشغال تمیز کنیم و همچنین باید لوله های اضافی را برش دهیم.
در مرحله سیم کشی به وسیله نوعی فنر که به فنر سیم کشی معروف است ، باید سیم ها را داخل لوله ها قرار دهیم ، در مرحله لوله گذاری باید به اندازه کافی برای تمام ورودی ها و خروجی ها لوله قرار داده باشیم تا سیم های برق ، تلفن ، آیفون ، آنتن ، اعلام حریق و … را به صورت جداگانه از سیم ها عبور دهیم.
بنابراین باید لوله ها برای این تعداد و حجم از سیم ، قطر کافی داشته باشند ، برای ساختمان های مسکونی قطر لوله مساله حل شدنی است اما برای ساختمان های تجاری و بزرگ که انواع سیم ها باید از لوله عبور کند باید حتما قبل از مرحله لوله گذاری به این مساله دقت شود.
آموزش سربندی سیم کشی ساختمان
بعد از انجام مراحل بالا از آموزش سربندی سیم کشی ساختمان باید کابل کشی برق جعبه فیوز انجام شده و بست زدن ، سینی گذاری و سیم کشی تا محل کنتور را انجام دهیم و در مرحله بعدی باید تجهیزات الکتریکی را نصب کینم.
برای انجام و نصب موارد فوق باید ابتدا تابلو کنتور و تابلو برق عمومی ساختمان نصب شده باشد و لوله کشی و سینی گذاری ها نیز انجام شده باشد ، اگر بخواهیم سیم بندی را به صورت صحیح انجام دهیم باید ابتدا سرمنشاء سیم ها را پیدا کنیم ، برای این منظور باید با اهم متر سر سیم ها را لوپ کنیم. خط ها از سه سیم ارت ، فاز و نول تشکیل شده اند که به رنگ های قرمز ، زرد و آبی دیده می شوند.
برای تشکیل جعبه تقسیم واحد ، از هر سر خط سیم های زرد را جمع آوری می کنیم تا آنها را به طور منظم یکجا جمع کرده و با یک ترمینال به هم متصل کنیم ، این سیم ها همان سیم های ارت هستند ، همین کار را با سیم های آبی نیز انجام می دهیم که در واقع به ترمینال سیم های نول تبدیل می شوند.
اگر از کلید محافظ استفاده می کنیم باید سیم نول اصلی را به ورودی فیوز متصل کرده و خروجی نول فیوز را به بقیه سیم های نول متصل کنیم ، سیم های قرمز که سیم های فاز هستند نباید مانند سیم های زرد و آبی سربندی شوند.
برای برق دار کردن هر قسمت از خط باید سیم فاز هر خط را به یک فیوز متصل کنیم ، سیم فاز خط های روشنایی به فیوزهای 10 آمپر و سیم فاز خط های پریز به خروچی فیوزهای 16 آمپر وصل می شوند.
